Greek Translation:
Το “Hava Nagila” (Εβραϊκά: הבה נגילה, Havah Nagilah, “Ας χαρούμε”) είναι ένα ισραηλινό λαϊκό τραγούδι παραδοσιακά τραγουδισμένο στους Εβραϊκούς εορτασμούς. Είναι ίσως το πρώτο μοντέρνο ισραηλινό λαϊκό τραγούδι στην εβραϊκή γλώσσα που έχει γίνει βασικό κομμάτι ερμηνευτών ζωνών σε εβραϊκούς γάμους και εορτασμούς bar / bat mitzvah. Η μελωδία βασίζεται σε ένα Hassidic Nigun. [1] Κατασκευάσθηκε το 1915 στην Οθωμανική Παλαιστίνη, όταν η εβραϊκή αναβίωσε ως γλώσσα ομιλίας μετά την απομάκρυνσή της σε αυτή τη μορφή για περίπου 1.700 χρόνια, μετά την καταστροφή του Δεύτερου Ναού το 70 μ.Χ. και την εξέγερση Bar Kokhba στις 132-136 π.Χ. . Για πρώτη φορά, οι Εβραίοι ενθαρρύνθηκαν να μιλούν εβραϊκά ως κοινή γλώσσα, αντί για Γίντι, Αραβικά, Λαντίνο ή άλλες περιφερειακές εβραϊκές γλώσσες.
Ο Abraham Zevi Idelsohn (1882-1938), καθηγητής στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο, άρχισε να καταγράφει όλες τις γνωστές εβραϊκές μουσικές και μαθήματα διδασκαλίας στη μουσική σύνθεση. ένας από τους μαθητές του ήταν ένας υποσχόμενος φοιτητής, ο Moshe Nathanson [2] ο οποίος (με την υπόλοιπη τάξη του) παρουσιάστηκε από τον καθηγητή με αργό, μελωδικό, ψαλμωδία του 19ου αιώνα (niggun ή nigun) ρυθμό και λέξεις για να διαμορφώσουν ένα σύγχρονο εβραϊκό τραγούδι. Υπάρχουν ανταγωνιστικές αξιώσεις σχετικά με τον συνθέτη της Hava Nagila, με την πρόταση του Idelsohn και του Nathanson. [3] [4]
Το άστρο που παρουσίασε έχει αποδοθεί στον Sadighter Chasidim, ο οποίος ζούσε σε αυτό που είναι τώρα η Ουκρανία [3], το οποίο χρησιμοποιεί την κυρίαρχη κλίμακα της Φρυγίας που είναι κοινή στην μουσική της Τρανσυλβανίας. [Το βιβλίο που χρησιμοποιείται συνήθως εξελίχθηκε πιθανότατα από τον Idelsohn. 5] [καλύτερη πηγή απαιτείται] [6] [αρχική έρευνα;]
Το 1918, το τραγούδι ήταν ένα από τα πρώτα τραγούδια που αποσκοπούσαν να ενώσουν την πρώην Yishuv [εβραϊκή επιχείρηση] που προέκυψε μετά την βρετανική νίκη στην Παλαιστίνη κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου και τη Διακήρυξη Balfour, δηλώνοντας εθνική εβραϊκή πατρίδα στα εδάφη που απομακρύνθηκαν από την Τουρκία τον έλεγχο από τους Συμμάχους και την ανάθεση στη Βρετανία με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών. Παρά το γεγονός ότι ο Ψαλμός 118 (στίχος 24) της Εβραϊκής Βίβλου μπορεί να ήταν πηγή του κειμένου του “Hava Nagila”, η έκφραση το τραγούδι και ο συνοδευτικός χορός του ήταν απόλυτα κοσμικός στις προοπτικές του
English Translation:
“Hava Nagila” (Hebrew: הבה נגילה, Havah Nagilah, “Let us rejoice”) is an Israeli folk song traditionally sung at Jewish celebrations. It is perhaps the first modern Israeli folk song in the Hebrew language that has become a staple of band performers at Jewish weddings and bar/bat mitzvah celebrations. The melody is based on a Hassidic Nigun.[1] It was composed in 1915 in Ottoman Palestine, when Hebrew was being revived as a spoken language after falling into disuse in this form for approximately 1,700 years, following the destruction of the Second Temple in 70 CE and the Bar Kokhba revolt in 132–136 CE. For the first time, Jews were being encouraged to speak Hebrew as a common language, instead of Yiddish, Arabic, Ladino, or other regional Jewish languages.
Abraham Zevi Idelsohn (1882–1938), a professor at Hebrew University, began cataloging all known Jewish music and teaching classes in musical composition; one of his students was a promising cantorial student, Moshe Nathanson,[2] who (with the rest of his class) was presented by the professor with a 19th-century, slow, melodious, chant (niggun or nigun) and assigned to add rhythm and words to fashion a modern Hebrew song.[citation needed] There are competing claims regarding Hava Nagila’s composer, with both Idelsohn and Nathanson being suggested.[3][4]
The niggun he presented has been attributed to the Sadigurer Chasidim, who lived in what is now Ukraine,[3] which uses the Phrygian dominant scale common in music of Transylvania.[citation needed] The commonly used text was probably refined by Idelsohn.[5][better source needed] [6][original research?]
In 1918, the song was one of the first songs designed to unite the early Yishuv [Jewish enterprise] that arose after the British victory in Palestine during World War I and the Balfour Declaration, declaring a national Jewish homeland in the lands newly removed from Turkey‘s control by the Allies and entrusted to Britain under the Treaty of Versailles.[citation needed] Although Psalm 118 (verse 24) of the Hebrew Bible may have been a source for the text of “Hava Nagila”,[citation needed] the expression of the song and its accompanying hora (“circle”) dance was entirely secular in its outlook