Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Αντύπας

Πετούν γεράκια απ’ τις φωλιές
την τρομαγμένη μας ζωή να δουν εικόνα
σαν τις παλιές αμαρτωλές
που δεν τους στάθηκε αγκαλιά ούτε κρυψώνα

Κάτω απ’ την άρρωστη βροχή
στις εθνıκές των φορτηγών με τα ψυγεία
το μαύρο λάδι απ’ την ψυχή
δεν καίει για κάτι που να μοιάζει μ’ ευλογία

Δι’ ευχών των αγίων ημών
στους ναούς των μεγάλων λυγμών
Δι’ ευχών των αγίων της γης
ορατής και αοράτου πληγής

Δι’ ευχών των αγίων που κλαις
που μπορείς σ’ αγαπάω να λες
Δι’ ευχών των αγίων κι αεί
με Θεού πνοή

Κοιτάω τον ήλιο απ’ το βουνό
κι οι δυναμίτες της ψυχής μου σπαν την πέτρα
που εγώ να τρέξω ξεκινώ
μεσ’ στης παγκόσμιας λογικής τα πέντε μέτρα

Με χαραγμένα τ’ αρχικά
όνομα και αίμα και φυλή κι αρχαία τείχη
και μ’ ένα δέμα ελληνικά
θα γράψω, κόσμε, τους χρησμούς μου με το νύχι.

Δι’ ευχών των αγίων που κλαις
που μπορείς σ’ αγαπάω να λες
Δι’ ευχών των αγίων κι αεί
με Θεού πνοή

Lyrics: Lina Nikolakopoulou
Music: Nikos Antypas

They fly hawks from the nests
our terrible life to see a picture
like the old sinners
who were not embraced or hiding

Under the sick rain
in the national trucks with refrigerators
the black oil from the soul
it does not burn for something that looks like a blessing

By the wishes of our saints
in the temples of the great tears
By the wishes of the saints of the earth
visible and invasive wound

By the wishes of the saints who cry
that I can love you say
By the wishes of the saints and gods
with God’s breath

I look at the sun from the mountain
and the dynamite of my soul on the stone
that i run to start
through the five-meter global logic

They were engraved initially
name and blood and race, and ancient walls
and with a parcel in Greek
I will write, my world, my oracles with the nail.

By the wishes of our saints
in the temples of the great tears
By the wishes of the saints of the earth
visible and invasive wound

By the wishes of the saints who cry
that I can love you say
By the wishes of the saints and gods
with God’s breath