Greek Translation:

Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

Ο Γουίλι ο μαύρος θερμαστής από το Τζιμπουτί
όταν από τη βάρδια του τη βραδινή σχολούσε
στην κάμαρά μου ερχότανε γελώντας να με βρει
κι ώρες πολλές για πράγματα περίεργα μου μιλούσε

Μου `λεγε πώς καπνίζουνε στο Αλγέρι το χασίς
και στο Άντεν πώς χορεύοντας πίνουν την άσπρη σκόνη
κι έπειτα πώς φωνάζουνε και πώς μονολογούν
όταν η ζάλη μ’ όνειρα περίεργα τους κυκλώνει

Μου `λεγε ακόμα ότι είδε αυτός μια νύχτα που `χε πιει
πως πάνω σ’ άτι εκάλπαζε στην πλάτη της θαλάσσης
και πίσωθε του ετρέχανε γοργόνες με φτερά
σαν πάμε στ’ Άντεν μου `λεγε κι εσύ θα δοκιμάσεις

Εγώ γλυκά του χάριζα και λάμες ξυραφιών
και του `λεγα πως το χασίς τον άνθρωπο σκοτώνει
και τότε αυτός συνήθιζε γελώντας τρανταχτά
με το `να χέρι του ψηλά πολύ να με σηκώνει

Μες στο τεράστιο σώμα του είχε μια αθώα καρδιά
κάποια νυχτιά μέσα στο μπαρ Ρετζίνα στη Μαρσίλια
για να φυλάξει εμένα από έναν Ισπανό
έφαγε αυτός μια αδειανή στην κεφαλή μποτίλια

Μια μέρα τον αφήσαμε στεγνό απ’ τον πυρετό
πέρα στην Άπω Ανατολή να φλέγεται να λιώνει
θεέ των μαύρων, τον καλό συγχώρεσε Γουίλ
και δώσ’ του εκεί που βρίσκεται λίγη απ’ την άσπρη σκόνη

English Translation:

Lyrics: Nikos Kavvadias
Music: Thanos Mikroutsikos

Willie the black heater from Djibouti
when from his shift in the evening he was teaching
in my room came laughing to find me
and many hours of things strangely spoke to me

He was telling me how they smoked the hashish in Algiers
and in Aden dance how they drink the white powder
and then how they cry and how they monologue
when the dizziness dreams strangely with them

He still said to me that he saw a night that he had drunk
that he was on the back of the sea
and behind him were mermaids with wings
as if we were going to Aden, he said, and you will try

I sweetened him and razor blades
and I was telling him how the hash man kills
and then he used to laugh shyly
with `to his hand high to lift me

In his huge body he had an innocent heart
some nights in the Regina Bar in Marilla
to keep me from a Spaniard
he ate a loose-headed bottle

One day we left him dry from the fever
beyond the Far East to be thirsty to melt
god of blacks, good forgive Will
and give him where there is little of the white powder