Καλλιτέχνης: Πουλόπουλος Γιάννης

Θέλεις, το βλέπω, πρόφαση
να φύγεις, να μ’ αφήσεις.
Πρέπει καλά να το σκεφτείς
προτού τ’ αποφασίσεις.

Μια φορά μονάχα φτάνει
να ραγίσει το γυαλί,
η αγάπη μας να σβήσει
και να λιώσει σαν κερί.

Που θα ’βρεις δρόμο και στρατί
καινούργιο ν’ αρχινήσεις
και πάνω στα χαλάσματα
άλλη ζωή ν’ αρχίσεις;

Μια φορά μονάχα φτάνει
να ραγίσει το γυαλί,
η αγάπη μας να σβήσει
και να λιώσει σαν κερί.

Καλλιτέχνης: Βιολάρης Μιχάλης

Ήρθες εψές στον ύπνο μου και μου ψιθύρισες
πως απ’ τα ξένα μάνα μου εξαναγύρισες

Τρέχω ο καλός να σε δεχτώ μπρος στ’ ακρογιάλι σου
Να γείρω όπως κι έναν καιρό μες στην αγκάλη σου

Μα βρίσκω ολέρμο το γιαλό κι έρμα τα κύματα
και παίρνω το δρομί και πάω πέρα στα μνήματα

Ήρθες εψές στον ύπνο μου και μου ψιθύρισες
κι από τα ξένα μάνα μου δεν ξαναγύρισες

Artist: Poulopoulos Yiannis

You want, I see, pretense
to leave, to let me go.
You should think well
before you decide.

Once it just arrives
to crack the glass,
our love to quench
and melt as a candle.

Where to find a way and a military
new start
and on the ruins
Another life to start?

Once it just arrives
to crack the glass,
our love to quench
and melt as a candle.

Artist: Violaris Michalis

You came into my sleep and you whispered
how come you made me out of your foreign mother

I’m running the good to accept you at your mouth
Get up like a while in your embrace

But I find salt and ballast the waves
and I take the jump and go to the monuments

You came into my sleep and you whispered
and from my foreign mother you did not come back