Music / Lyrics: Mattheos Giannoulis

Στο σπίτι που μεγάλωσα
είναι σβηστά τα φώτα
και δεν ανοίγει πια κανείς
τι κι αν χτυπώ την πόρτα.

Οι αναμνήσεις στα παλιά
κι απόψε με γυρνάνε
στο σπίτι μου το πατρικό
συνέχεια με πάνε.

Είναι τα φώτα του σβηστά
κανένας πια δεν με μένει,
ούτε κανένας δεν θα βγει
για να με περιμένει.

Να γυρνούσαν πίσω τα παλιά
μέσα στη ζέστη σας αγκαλιά
μάνα και πατέρα, να ‘μπαινα μια μέρα
και μαζί σας να φεύγα μετά.

Με ένα πικρό παράπονο
την πόρτα ξεκλειδώνω
μα συναντώ ασπρόμαυρες
φωτογραφίες μόνο.

Μου λέει η καρδιά
στο σπίτι αυτό να μην ξαναγυρίσεις
γιατί εδώ υπάρχουνε
μονάχα αναμνήσεις.

Νιώθω στα στήθια την καρδιά
απόψε να πεθαίνει,
στο σπίτι που γεννήθηκα
κανένας δεν ανασαίνει.

Στάθηκα στην αυλόπορτα
κι είπα στον εαυτό μου
ότι δεν έχω στη ζωή
τίποτα πια δικό μου.

Music / Lyrics: Mattheos Giannoulis

In the house where I grew up
the lights are off
and no one opens anymore
no matter if I knock on the door.

The memories of the old days
and tonight they’re bringing me back
in my father’s house
they keep taking me.

It’s lights out
no one stays with me anymore
neither will anyone come out
to wait for me

Let the old things come back
in your warm embrace
mother and father, may I come in one day
and to leave with you afterwards.

With a bitter complaint
I unlock the door
but I meet black and white
photos only.

My heart tells me
don’t come back to this house
because they exist here
only memories.

Let the old things come back
in your warm embrace
mother and father, may I come in one day
and to leave with you afterwards.

I feel the heart in my chest
tonight to die
in the house where I was born
no one breathes.

I stood at the gate
and I said to myself
that I don’t have in my life
nothing mine anymore

Let the old things come back
in your warm embrace
mother and father, may I come in one day
and to leave with you afterwards.