Greek  Translation:

Στίχοι: Ιφιγένεια Γιαννοπούλου
Μουσική: Μαντώ

Συννεφιασμένη Κυριακή, σχεδόν πενήντα χρόνια,
αποσκευές και φυλακή, σε πλοία και βαγόνια.
Της μετανάστευσης σκιά, Σικάγο, Βερολίνο,
με δυο τσιγάρα δανεικά και κλάμα από κλαρίνο.

Ό,τι έχω πάρει από της μάνας μου τα μάτια,
σκόνη και στάχτη και ζωή σε δυο κομμάτια.
Ό,τι θυμάμαι απ του πατέρα μου τον ήχο,
εννέα όγδοα στης Καισαριανής τον τοίχο..

Συννεφιασμένη Κυριακή, σχεδόν πενήντα χρόνια,
εγώ εδώ κι η Ελλάδα εκεί, να πέφτει από μπαλκόνια.
Φωτογραφία μιας ζωής, στη μέση στο σαλόνι,
σαν τους φυγάδες που κανείς ποτέ τους δε γλιτώνει..

Ό,τι έχω πάρει από της μάνας μου τα μάτια,
σκόνη και στάχτη και ζωή σε δυο κομμάτια.
Ό,τι θυμάμαι απ του πατέρα μου τον ήχο,
εννέα όγδοα στης Καισαριανής τον τοίχο

English Translation:

Lyrics: Iphigenia Giannopoulou
Music: Manto

Cloudy Sunday, nearly fifty years,
luggage and jail, on ships and wagons.
Shadow migration, Chicago, Berlin,
with two cigarette lances and crying from a clarinet.

Whatever I have taken from my mother’s eyes,
dust and ashes and life in two pieces.
Whatever I remember from my father the sound,
nine eighth in Kesariani the wall ..

Cloudy Sunday, nearly fifty years,
here and Greece there, falling from balconies.
Photo of a life, in the middle of the living room,
like the fugitives that no one ever saves them.

Whatever I have taken from my mother’s eyes,
dust and ashes and life in two pieces.
Whatever I remember from my father the sound,
nine eighth in Kesariani the wall