Ελληνικα (Greek) English
☰ MENU
× 🏠 ΑΡΧΙΚΗ / HOME 🛒 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ / SHOP 🎵 ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ / SONGS 🛍️ ΚΑΛΑΘΙ / CART ℹ️ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ / INFO 📧 ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ / CONTACT 📋 ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ / TERMS

(Kokotas) Gie mu-Na ha ta hronia su-O mpekris-Oniro apatilo-Pes pos m antamoses-Romios agapise Romia-Stu Profiti Ilia-Vrehi o Theos (1977)

Greek Translation:

Καλλιτέχνης: Κόκοτας Σταμάτης

Γιε μου, είν’ ο πόνος μου αβάσταχτος καλέ μου
που σε βλέπω σαν ξερόφυλλο του ανέμου
στη ζωή κυνηγημένος να γυρνάς

Γιε μου, δεν τον άκουσες τον δόλιο σου πατέρα
παρασύρθηκες και μέρα με τη μέρα
είσαι είκοσι χρονών κι όμως γερνάς

Γιε μου, τι περιμένεις, πε μου
σ’ έναν δρόμο λασπωμένο
θα ’σαι πάντα σαν δεντρί ξεριζωμένο
δίχως μοίρα, δίχως ήλιο κι ουρανό

Γιε μου, τον καημό μου συλλογίσου
γύρνα σπίτι να γλυκάνω την πληγή σου
γιε μου, γιε μου, πώς πονώ

Γιε μου, είν’ οι άνθρωποι απάνθρωποι καλέ μου
οι αρχόντοι είν’ εμπόροι του πολέμου
και γελούν όταν το δάκρυ μας κυλά

Γιε μου, μην πιστεύεις σε κανέναν ακριβέ μου
ως κι οι φίλοι σου χαρήκανε, Θεέ μου
που ‘χεις πέσει τώρα τόσο χαμηλά

Καλλιτέχνης: Κόκοτας Σταμάτης

Είκοσι χρονών και κλαις
για μια αγάπη σου χαμένη
είκοσι χρονών τι θες
ποιος σου είπε ότι φταις
η ζωή σε περιμένει

Νά `χα τα χρόνια σου
αχ και να τα `χα
Νά `χα τα χρόνια σου
αυτά μονάχα

Τα σγουρά σου τα μαλλιά
άσε με να τα χτενίσω
κι αν σου πήραν την καρδιά
θα κινήσω μια βραδιά
να σου τηνε φέρω πίσω

Καλλιτέχνης: Καζαντζίδης Στέλιος, Μαρινέλλα¨

Το χιόνι έπεσε βαρύ
Και είναι η νύχτα παγερή

Κι εσύ κακόμοιρε μπεκρή
Στο κρύο που γυρίζεις
Και περπατάς τρικλίζοντας
Κι όλο μουρμουρίζεις

Κάτω απ’ του φεγγαριού το φως
Γυρνάει στους δρόμους μοναχός

Που τρέχεις δύστυχε μπεκρή
Την νύχτα μες στο χιόνι
Ποιος πόνος στα χειλάκια σου
Το αχ το μαρμαρώνει

Το χιόνι έπεσε βαρύ
Και είναι η νύχτα παγερή

Που φεύγεις φουκαρά μπεκρή
Και πού πηγαίνεις μόνος
Και πίσω σου σαν την σκιά
Σ’ ακολουθεί ο πόνος

Καλλιτέχνης: Κόκοτας Σταμάτης

Μ’ ένα όνειρο τρελό
όνειρο απατηλό
ξεκινήσαμε κι οι δυο μας
και στου δρόμου τα μισά
σβήσαν τ’ άστρα τα χρυσά
ξαφνικά από τον ουρανό μας

Ποια μοίρα με ζηλεύει
ποιο μάτι φθονερό
και χάθηκε μια αγάπη
προτού να τη χαρώ
σαν πλοίο που ναυάγησε
σαν νούφαρο που μάδησε
στης λίμνης μέσα το θολό νερό

Με ελπίδες λιγοστές
έστω και απατηλές
να γυρίσεις περιμένω
ίσως βγει αληθινό
τ’ όνειρό μου το τρελό
τ’ όνειρό μου το ναυαγισμένο

Καλλιτέχνης: Κόκοτας Σταμάτης

Διώξε με, λοιπόν, μην κάνεις πίσω
Σε παρακαλώ μη λυπηθείς
Ήτανε γραφτό να σ’ αγαπήσω
Ήτανε γραφτό να μ’ αρνηθείς

Πες πως μ’ αντάμωσες μια νύχτα σ’ ένα όνειρο
Πες πως με ξέχασες σαν ήρθε το πρωί
Και μη σκεφτείς ότι για με δεν ήσουν όνειρο
Και μη νοιαστείς τι θ’ απογίνω στη ζωή

Άσε με λοιπόν να σε σκεπάσω
Κάνει απόψε τόση παγωνιά
Και τα μάτια κλείσε να περάσω
σαν σκιά στη μαύρη λησμονιά

Πες πως μ’ αντάμωσες μια νύχτα σ’ ένα όνειρο
Πες πως με ξέχασες σαν ήρθε το πρωί
Και μη σκεφτείς ότι για με δεν ήσουν όνειρο
Και μη νοιαστείς τι θ’ απογίνω στη ζωή

Καλλιτέχνης: Κόκοτας Σταμάτης

Τα δυο αστέρια του βορρά
λουλούδια
λουλούδια ανθισμένα
ένας Ρωμιός και μια Ρωμιά
από μπαξέ
από μπαξέ κομμένα

Δύο πλατάνια αψηλά
ρίχνουν τα φύ
ρίχνουν τα φύλλα στρώμα
κι ο Δίας απ’ τον Όλυμπο
φυλάει τον Πλα
φυλάει τον Πλαταμώνα
Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά
Ρωμιά και Θεσσαλονικιά
Ρωμιά και Θεσσαλονικιά
Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά

Πάρε Θεέ του έρωτα
το δυνατό
το δυνατό σου άστρο
και ρίχτο ξημερώματα
στο μαγεμέ
στο μαγεμένο κάστρο

Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά
Ρωμιά και Θεσσαλονικιά
Ρωμιά και Θεσσαλονικιά
Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά

Καλλιτέχνης: Κόκοτας Σταμάτης

Στου Προφήτη Ηλία τα σοκάκια, τα σοκάκια
γέμιζα φιλιά τα μαλλιά σου
μ’ άστρα την ποδιά σου.
Στου Προφήτη Ηλία τα σοκάκια τα βραδάκια
περπατούσαμε, μου γελούσες
πόσο μ’ αγαπούσες.

Τώρα στην καρδιά μου το μαράζι
κι ο καημός φωλιάζει.
Πότε θα φανείς σαν και πρώτα
στην παλιά τη γειτονιά;

Στου Προφήτη Ηλία τα σοκάκια, τα σοκάκια
γέμιζα φιλιά τα μαλλιά σου
μ’ άστρα την ποδιά σου.
Στου Προφήτη Ηλία τα σοκάκια τα βραδάκια
περπατούσαμε, μου γελούσες
πόσο μ’ αγαπούσες.

Τώρα στην καρδιά μου το μαράζι
κι ο καημός φωλιάζει.
Πότε θα φανείς σαν και πρώτα
στην παλιά τη γειτονιά;
Είμαι μόνος μου δίχως ταίρι
και ζητώ παρηγοριά.

Καλλιτέχνης: Κόκοτας Σταμάτης

Σιγά σιγά κι αυτό το βράδυ
Θα ‘ρθω στην πόρτα σου για λίγο να σταθώ
σιγά σιγά μες στο σκοτάδι
ένα παράπονο της νύχτας να σου πω

Μη μου κρατάς κλειστή την πόρτα
Βρέχει ο Θεός και θα βραχώ
Άνοιξε αγάπη μου σαν πρώτα
Να μπω κι εγώ να ζεσταθώ

Σιγά σιγά κι αυτό το βράδυ
στα σκαλοπάτια σου και πάλι θα βρεθώ,
σιγά σιγά μες στο σκοτάδι
ένα παράπονο της νύχτας να σου πω

Μη μου κρατάς κλειστή την πόρτα
Βρέχει ο Θεός και θα βραχώ
Άνοιξε αγάπη μου σαν πρώτα
Να μπω κι εγώ να ζεσταθώ

English Translation:

Artist: Kokotas Stamatis

My son, my pain is my unbearable curse
which I see as a wind of the wind
in life hunted to come back

My son, you did not hear your damn father
you were raided and day by day
you are twenty years old and yet old

My son, what are you waiting for me
on a muddy road
you will always be like a tree-topped one
without fate, without sun and sky

My son, my foolishness
I’m home to swallow your wound
my son, my son, how I hurt

My son, my people are my dear calle
the warlords are merchants of the war
and they laugh when our tear rolls

My son, do not believe in any of my dear ones
as well as your friends have rejoiced, my God
you have fallen so low now

Artist: Kokotas Stamatis

Twenty years old and crying
for your lost love
twenty years old what you want
who told you that you were wrong
life is waiting for you

For your years
ah and let them
For your years
only those

Your curly hair
let me comb
and if they took your heart
I will move one night
to bring it back to you

Artist: Kazantzidis Stelios, Marinella

The snow fell heavy
And it is the night cold

And you fucked up the jerk
The cold you turn
And you walk screaming
And you’re all muttering

Below the moon the light
A monk turns to the streets

You’re running bad luck
The night in the snow
What pain in your lips
The ah marries it

The snow fell heavy
And it is the night cold

You leave a fucking beker
And where are you going alone?
And behind you like the shadow
I’m followed by pain

Artist: Kokotas Stamatis

With a dream crazy
dream misleading
we both started
and halfway down the road
the stars were extinguished by gold
suddenly from our skies

What fate is jealous for me
what a disgraceful eye
and lost a love
before I’m happy
like a ship that was shipwrecked
like a water lizard roaming
the lake in the cloudy water

With little hope
even deceptive
to come back waiting
may come true
my dream the crazy
my dream is worn out

Artist: Kokotas Stamatis

So fuck me, then do not go back
Please do not be sorry
It was meant to love you
It was meant to deny me

Tell me that you helped me one night in a dream
Tell me you forgot me that she came in the morning
And do not think that you were not a dream for me
And do not care what I’m going to do in life

So let me cover you
It makes such a frost tonight
And my eyes closed to pass
like a shadow in black forgetfulness

Tell me that you helped me one night in a dream
Tell me you forgot me that she came in the morning
And do not think that you were not a dream for me
And do not care what I’m going to do in life

Artist: Kokotas Stamatis

The two stars in the north
flowers
flowers blooming
a Rom, and a Rom
from the backyard
from cut flowers

Two plane trees high
they throw the leaves
throw the sheets layer
and Zeus from Mount Olympus
She keeps Pla
guard Platamonas
Romio loved Rome
Rome and Thessaloniki
Rome and Thessaloniki
Romio loved Rome

Take God of Love
the possible
your mighty star
and dawn dawn
to the magic
in the enchanted castle

Romio loved Rome
Rome and Thessaloniki
Rome and Thessaloniki
Romio loved Rome

Artist: Kokotas Stamatis

At Prophet Elias the alleys, the alleys
I was kissing your hair
with your stars.
At Prophet Elias the alleys in the evening
we walked, you laughed at me
how much you loved me.

Now, in my heart, the marsh
and the power is nesting.
When will you look like it first?
in the old neighborhood?

At Prophet Elias the alleys, the alleys
I was kissing your hair
with your stars.
At Prophet Elias the alleys in the evening
we walked, you laughed at me
how much you loved me.

Now, in my heart, the marsh
and the power is nesting.
When will you look like it first?
in the old neighborhood?
I’m alone without a match
and I ask consolation.

Artist: Kokotas Stamatis

Slowly this evening
I’ll come to your door for a while
slowly into the darkness
a grievance for the night to tell you

Do not hold me on the door
God is raining and I will roar
She opened my love like first
Let me get warm too

Slowly this evening
on your steps I will again be found,
slowly into the darkness
a grievance for the night to tell you

Do not hold me on the door
God is raining and I will roar
She opened my love like first
Let me get warm too

💬
WhatsApp Chat / Συνομιλία