Στίχοι: Λάκης Τεάζης
Μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου

Κάνει βόλτα το φεγγάρι,
βγαίνουν έξοδο οι φαντάροι,
κι είναι μια βραδιά ωραία
στην Αθήνα, στον Περαία.
Χάθηκαν οι καστανάδες
κι οι αργόσχολοι βοριάδες,
κι απ’ τη ρίζα του χειμώνα
φύτρωσε μια ανεμώνα.

Όμορφή μου Κατερίνα,
του μπαξέ μου καρδερίνα,
άνοιξε την αγκαλιά σου
και τα ροδοβλέφαρά σου·
να χυμήξω στ’ ακρογιάλια
του κορμιού σου τα καθάρια
που `χουν βότσαλα κοχύλια,
τ’ ουρανού τα πετραχήλια.

Βγαίνει βόλτα η λατέρνα,
στολισμένη ως τη φτέρνα,
κι ένα αμούστακο χαμίνι
μιας μικρής τον ήλιο πίνει.
Κι ένας άνεμος αντάρτης
σαν ηλιοκαμένος ναύτης
βγήκε τσάρκα στα σοκάκια
να γλυκάνει τα φαρμάκια.

English Translation:

Lyrics: Lakis Tzezis
Music: Spyros Papavassiliou

It rides the moon,
the soldiers come out,
and it’s a nice night
in Athens, Perea.
The chestnuts were lost
and the slow winds,
and from the root of the winter
an anemone was formed.

My beautiful Katerina,
of my warlock,
open your arms
and your rhododendrons;
to knead on the beaches
of your body are pure
that have pebbles shells,
the sky the rocks.

The latern walks out,
trimmed to the heel,
and an unmistakable hammin
a little sun is drinking.
And a guerrilla wind
like a sunny sailor
there was a cake in the alleys
to swallow drugs.