Greek  Translation:

Η Ελένη Καραΐνδρου γεννήθηκε στο Τείχιο Φωκίδας και στα επτά της χρόνια μετακόμισε με τους γονείς της στην Αθήνα. Ο πατέρας της ήταν μαθηματικός και άρχισε να διδάσκει σε σχολείο στους Αμπελόκηπους, ενώ η μητέρα της πέθανε μερικούς μήνες αργότερα (1948) κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου. Την ίδια εποχή, η Ελένη Καραΐνδρου βρήκε ένα πιάνο στο σχολείο της το οποίο στάθηκε αφορμή για να κάνει τα πρώτα της βήματα στη μουσική. Άρχισε μαθήματα πιάνου και τελικά στα δέκα της χρόνια γράφτηκε στο Ελληνικό Ωδείο όπου παρέμεινε δεκαεφτά χρόνια.

Το 1950 άρχισε σπουδές πάνω στο πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο δίπλα στην Έφη Ματαράγκα, τον Αλέξανδρο Τουρνάισσεν, τον Μιλτιάδη Κουτούγκο, τον Μάριο Βάρβογλη και τον Αντίοχο Ευαγγελάτο. Οι σπουδές της στο Ωδείο ολοκληρώθηκαν δεκαεφτά χρόνια αργότερα, το 1967. Παράλληλα σπούδασε Ιστορία και αρχαιολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Στο διάστημα 1967 έως 1975 σπούδασε ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας στη Schola Cantorum και εθνομουσικολογία στο École pratique des hautes études στο Παρίσι.
Σε ηλικία εικοσιτεσσάρων ετών εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου πήρε υποτροφία από το γαλλικό κράτος και άρχισε τη διδακτορική της διατριβή. Παράλληλα εργαζόταν στο Centre National de la Recherche Scientifique. Κατά τη διάρκεια της διαμονής της στο Παρίσι, γνώρισε το 1972 τον Μάνο Χατζιδάκι.

«Ερχόταν και μας ξενυχτούσε στα διάφορα καφέ που πηγαίναμε να τον ακούσουμε. Ήταν πολύ έξυπνος. Εκεί στο σπίτι του Κούνδουρου άκουσε τα πλέι-μπακ που είχα κάνει για τη «Μεγάλη Αγρυπνία». Αγαπηθήκαμε με τον Μάνο από την πρώτη στιγμή. Όταν βγήκε ο δίσκος, τρία χρόνια αργότερα, ο Μάνος ήταν στη ραδιοφωνία και ήταν ο μόνο άνθρωπος που βγήκε και είπε ότι ήταν ο καλύτερος δίσκος που είχε ακούσει τα τελευταία δέκα χρόνια. Είχε μια τρομερή γενναιοδωρία.» Από συνέντευξη της Ελένης Καραΐνδρου το 2014

Παράλληλα γνώρισε, μεταξύ άλλων, με τη Μαρία Φαραντούρη, τον Μιχάλη Κακογιάννη, τη Μελίνα Μερκούρη και έναν νέο τότε σκηνοθέτη, τον Δημήτρη Μαυρίκιο.

Η Καραΐνδρου επέστρεψε στην Ελλάδα με την Μεταπολίτευση και από το ’75 ως το ’82 υπήρξε στέλεχος του τρίτου προγράμματος της ΕΡΤ, κοντά στον Μάνο Χατζιδάκι, με τον οποίο είχε γνωριστεί και δεθεί από τα χρόνια του Παρισιού.
Νωρίς εξειδικεύτηκε στην κινηματογραφική μουσική, με δύο ταινίες του Χριστόφορου Χριστοφή, τη “Περιπλάνηση” και τη “Ρόζα”, για την οποία πήρε το πρώτο της βραβείο μουσικής στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Εκεί, το 1982, γνώρισε τον σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο, ο οποίος της ζήτησε να συνεργαστούν.
Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε και με άλλους σκηνοθέτες, όπως την Τόνια Μαρκετάκη, τον Jules Dassin, τον Chris Markre, την Margarethe von Trotta, τον Δημήτρη Μαυρίκιο, τον Τάκη Κανελλόπουλο, τον Λευτέρη Ξανθόπουλο. Αντίστοιχα έντονη είναι η παρουσία της στο θέατροː

«Στο θέατρο δούλευα κάθε χρόνο, από το 1975, με πρώτη την παράσταση του Ντουφεξή, με τον Βογιατζή –εκεί ήμουν και ιδρυτικό μέλος της Σκηνής–, τον Ντασέν στο Εθνικό. Το 1986 μου ζήτησε ο Αντώνης Αντύπας να κάνω τη μουσική για τη Νίκη της Λούλας Αναγνωστάκη.» Από συνέντευξη της Ελένης Καραΐνδρου το 2014

Έχει συνθέσει πολλά έργα για το θέατρο και τον κινηματογράφο Είναι ιδιαίτερα γνωστή για τη συνεργασία της με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, καθώς και με τον θεατρικό σκηνοθέτη Αντώνη Αντύπα. Έργα της κυκλοφορούν διεθνώς από τη γερμανική δισκογραφική εταιρία ECM και στην Ελλάδα από την καλλιτεχνική εταιρεία Μικρή Άρκτος.

English Translation:

Eleni Karaindrou was born in the Fokida Wall and at the age of seven she moved with her parents to Athens. Her father was a mathematician and began teaching at a school in Ampelokipi, while her mother died a few months later (1948) during the Civil War. At the same time, Eleni Karaindrou found a piano at her school which was the reason for her first steps in music. She started piano lessons and finally at the age of ten she enrolled at the Hellenic Conservatory where she remained for seventeen years.

In 1950, he began studying piano at the Hellenic Conservatory with Efi Mataraga, Alexandros Tournaissen, Miltiadis Koutougos, Marios Varvoglis and Antiochos Evangelatos. Her studies at the Conservatory were completed seventeen years later, in 1967. At the same time she studied History and Archeology at the Kapodistrian University of Athens.

From 1967 to 1975 he studied orchestration and conducting at the Schola Cantorum and ethnomusicology at the École pratique des hautes études in Paris.
At the age of twenty-four, she settled in Paris, where she received a scholarship from the French state and began her doctoral dissertation. He also worked at the Center National de la Recherche Scientifique. During her stay in Paris, she met Manos Hadjidakis in 1972.

“He would come and spend the night in the various cafes we went to listen to. He was very smart. There, at Koundouros’ house, he heard the play-backs I had done for the “Great Vigil”. We fell in love with Manos from the first moment. When the album was released, three years later, Manos was on the radio and was the only person to come out and say it was the best album he had heard in ten years. He had a tremendous generosity. ” From an interview with Eleni Karaindrou in 2014

At the same time, he met, among others, Maria Farantouri, Michalis Kakogiannis, Melina Mercouri and a young director at the time, Dimitris Mavrikios.

Karaindrou returned to Greece with the Metapolitism and from ’75 to ’82 he was an executive of the third program of ERT, close to Manos Hadjidakis, with whom he had met and bonded since the years of Paris.
She soon specialized in film music, with two films by Christoforos Christofis, “Wandering” and “Rosa”, for which she received her first music award at the Thessaloniki Festival. There, in 1982, he met the director Theodoros Angelopoulos, who asked her to collaborate.
In the following years he collaborated with other directors, such as Tonia Marketaki, Jules Dassin, Chris Markre, Margarethe von Trotta, Dimitris Mavrikios, Takis Kanellopoulos, Lefteris Xanthopoulos. Respectively, her presence in the theater is intense

“Every year since 1975, I have been working in the theater, with the first performance of Doufexis, with Vogiatzis – I was also a founding member of the Stage – Dassen at the National. In 1986, Antonis Antipas asked me to make the music for the Victory of Loula Anagnostaki. ” From an interview with Eleni Karaindrou in 2014

She has composed many plays for theater and cinema. She is best known for her collaboration with Theodoros Angelopoulos, as well as with the theatrical director Antonis Antipas. Her works are published internationally by the German record company ECM and in Greece by the artistic company Mikri Arktos.